【有聲】好端端的“กู”，到底是什麼時候變成了貶義詞？
大家都知道，泰語里人稱代詞衆多，其中就有一個非常特殊的存在，那就是“กู”，老師肯定告訴過你這個人稱代詞不禮貌。但你知道嗎？它卻是泰國人最早使用的一個第一人稱代詞，很久以前並沒有不禮貌的含義，就連蘭甘亨石碑上用的也是這個詞，它到底是什麼時候被賦予了負面的含義呢？今天我們來好好了解一下。
文章帶讀：
（音頻-可在本站泰語公衆號上收聽）
朗讀：（泰）ฟ้าใส
“แน่จริงมึงเจอกู!” ใครได้ยินคงสะดุ้ง เพราะมีความหมายเชิงท้าตีท้าต่อย และในเชิงภาษา คำว่า “กู” ในบริบทนี้ถือเป็น “คำหยาบ” แต่ถ้าอยู่ในประโยค “เดี๋ยวกูกับมึงไปกินหมูกระทะกัน” ก็ถือเป็นคำแทนตัวเองและอีกฝ่าย แสดงความสนิทสนม ไม่ได้มีความหมายไปในเชิงไม่สุภาพแต่อย่างใด
“給老子等着 ！”誰聽到這句話都會嚇一跳，因爲這句話的意思非常強烈，而且“กู”在這裏被視爲不禮貌的詞，但是如果我們說：“今晚我和你去吃泰式燒烤火鍋。”這句話裏就僅僅是指代自己和另一方，表達一種親密的關係，沒有任何不禮貌的含義。
คำว่า กู มึง ข้า เอ็ง เป็นกลุ่มคำที่ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.กาญจนา นาคสกุล ราชบัณฑิต อธิบายไว้ว่าเป็นคำธรรมดาที่คนไทยแต่ก่อนเคยใช้กันมาปกติ ไม่ได้มีความหมายใช้เป็นคำหยาบหรือดูถูกดูหมิ่นใด ๆ แต่ต่อมาถูกลดฐานะลงเป็นคำไม่สุภาพ
根據皇家學術委員會Kanchana Naksakul榮譽教授的解釋，กู มึง ข้า เอ็ง這幾個人稱代詞是泰國人很早以前使用的普通人稱代詞，並不是不禮貌或者表達瞧不起的詞彙，後來被賦予了不禮貌的含 義。
แล้วคำว่า “กู” เป็นคำหยาบตั้งแต่เมื่อไหร่? มีผู้สันนิษฐานว่า กู เริ่มเป็นคำหยาบ สมัย จอมพล ป. พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี ออก “รัฐนิยม” 12 ฉบับ ระหว่าง พ.ศ. 2482-2485 เพื่อให้คนไทยมีจิตสำนึกรักชาติ และสร้างชาติให้เจริญก้าวหน้าทัดเทียมอารยประเทศ หนึ่งในนั้นคือการใช้คำสุภาพในการพูดคุยกัน
那“กู”這個詞 是什麼時候變得不禮貌的？有人推測，“กู”是在鑾披汶·頌堪時期成爲一個不禮貌的詞的，當時這位總理在1939-1942年間頒佈了12份“國家法令”，目的是爲了讓泰國人產生愛國意識，讓泰國發展成一個文明國家，其中一個內容就是交談中的禮貌用語。
สะท้อนจาก “คติ 6 ประการของคนไทย” ที่สำนักนายกรัฐมนตรี สมัยรัฐบาลจอมพล ป. ประกาศในปี 2487 ประกอบด้วย ตัวตายดีกว่าชาติตาย, ตัวตายดีกว่าชื่อตาย, ประเทศเป็นบ้าน ทหารเป็นรั้ว ชาติคือเครือญาติในครัวเรือน, ว่าอะไรว่าตามกัน, ความสำเร็จอยู่ที่ทำจริงเป็นล่ำเป็นสัน และ ช่วยกันนิยมพูด ฉัน ท่าน จ้ะ ไม่ เป็นคำสุภาพดี
從鑾披汶政 府內閣1944年的發佈的“泰國人6格言”可以反映出來，分別是：國家比個人生死重要，名聲比個人生死重要，國是家，軍人是圍欄，民族是家庭，順從不反抗，成功需要腳踏實地，共同說禮貌用語。
หากพิจารณาบริบทสังคมข้างต้นในทศวรรษที่ 2480 “กู” ซึ่งมีความหมายเดียวกับ “ฉัน” คือเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง กลับถูกกันออกจากความสุภาพ กลายเป็นคำหยาบไปโดยปริยาย
如果考慮到當時20世紀30年代，“กู”的含義和“ฉัน”一樣，都是第一人稱代詞，反而被踢出了禮貌用語的行列，成爲了一個不禮貌的詞。
แต่ที่จริงแล้ว พบหลักฐานว่ากูเป็นคำหยาบเก่ากว่าสมัยจอมพล ป. เสียอีก ปรากฏอยู่ใน “สาส์นสมเด็จ” ระบุวันเดือนปีที่กล่าวถึงเรื่องนี้ไว้เมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2478
但實際上，發現了 比鑾披汶時期更早的證據表明“กู”是個不禮貌的詞彙，出現在了《親王書信集》中，1935年3月21日的那份信件提到了此事。
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงมีลายพระหัตถ์ถึง สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ลงวันที่ 12 มีนาคม ปี 2478 ตรัสถึงการใช้สรรพนามแทนพระองค์ในการแต่งหนังสือ “เล่าเรื่องเที่ยวเมืองพม่า” ซึ่งกรมดำรงทรงเล่าว่า การแต่งหนังสือนี้มีปัญหาเรื่องการใช้สรรพนามเรียกพระองค์ว่าควรใช้คำใด
丹龍·拉差努帕親王於 1935年3月12日給那裏沙拉·努瓦迪翁親王寫了一封書信，提到了在寫《緬甸故事》一書中遇到了不知道應該使用哪個第一人稱代詞的問題。
“ถ้าใช้คำว่า ‘หม่อมฉัน’ หนังสือเป็นจดหมาย Letter ถวายเฉพาะพระองค์ท่านฉบับเดียว ฉบับอื่นเป็นแต่สำเนา ถ้าใช้คำ ‘ข้าพเจ้า’ เป็นหนังสือแต่งโฆษณาแก่มหาชน ซึ่งหม่อมฉันไม่ปรารถนาจะแต่งในสมัยนี้ จึงใช้คำ ‘ฉัน’ เป็นสำนวนกลางอย่างพูดกันกับมิตรสหาย…”
“如果用‘หม่อ มฉัน’是進獻給國王用的，別的不用，如果用‘ข้าพเจ้า’是向普通民衆宣傳事情的，หม่อมฉัน在這個時代不適合用，所以用了‘ฉัน’作爲一個和朋友們交談的中性詞彙…”
เมื่อกรมนริศทรงได้รับจดหมายจากกรมดำรง ก็ทรงมีลายพระหัตถ์ตอบ ลงวันที่ 21 มีนาคม ปี 2478 ความว่า
當那裏沙拉 ·努瓦迪翁親王收到信件後，在1935年3月21日回覆道：
“ข้อพระปรารภเรื่องใช้สรรพนามเรียกตัวเองนั้น มาเข้ากะบ้องแต๋งที่เกล้ากระหม่อมดิ้นมาแล้วทีเดียว ตั้งต้นรู้สึกขัดข้องที่จดบันทึกและบัญชีอะไร ๆ อันเป็นของส่วนตัว จะเรียกตัวเองว่ากระไรดี จะเรียก ‘ข้าพเจ้า’ (ซึ่งมาแต่ข้าพ่อเจ้า) เห็นไม่ควรเลย เพราะคำนั้นเป็นคำใช้พูดกับอีกคนหนึ่ง ไม่ใช่พูดกับตัวเอง และเป็นคำที่ถ่อมตัวลงต่ำมาก ไม่ต้องประกอบหลายคำ เอาแต่ ‘ข้า’ คำเดียวก็แปลว่าผู้รับใช้ (เป็นไปในพวกเดียวกับบ่าวหรือทาส) เสียแล้ว จะใช้คำ ‘เรา’ ตามแบบที่ใช้ในพระราชดำรัสต่าง ๆ ก็เห็นไม่ถูก เพราะคำว่าเรานั้นเป็นพหูพจน์ ได้คิดค้นคำเรียกตัวเองเมื่อพูดกับตัวเองก็พบคำ ‘กู’ ซึ่งเดี๋ยวนี้เขาถือกันว่าเป็นคำผรุสวาท อีกคำหนึ่งก็ ‘ตู’ เดี๋ยวนี้เขาก็ไม่ใช้กัน ใช้เข้าก็เป็นอุตริ…”
“怎麼用人稱代詞稱呼自己已經爲難很久了，在各種記錄和名單中把自己叫做‘ข้าพเจ้า’，但感覺也行不通，因爲這個詞是在和其他人說話時用的，不是和自己說話時用的，而且是 一個非常謙虛的詞，不需要很多詞的組合，僅僅是‘ข้า’這個詞就知道是翻譯成奴隸，如果用我們在宮中用的‘เรา’也感覺不對，因爲這個詞是複數，想了半天叫自己的詞就想到了‘กู’，但現在人們把它當作一個不禮貌的詞，還有一個現在不太用的‘ตู’，用了很奇怪….”
ตามที่กรมนริศทรงบอก ก็เท่ากับช่วงปลายทศวรรษ 2470 กูเป็นคำผรุสวาท (คำหยาบ) แล้วนั่นเอง อย่างน้อยก็พอจะมีหลักฐานอ้างอิงชัดเจนเช่นนี้
根據那裏沙拉·努瓦迪翁親王的說法，在大概20世紀20年代，“กู”就已經是不禮貌的詞彙了，至少有明確的證據表明。
大家瞭解“กู”背後的故事了嗎？
聲明：本文由本站泰語編譯整理，素材來自silpa-mag，未經允許不得轉載。如有不妥，敬請指正。
